Çürümüşlük; Başlangıca doğru bir gerileme, bozulma, yozlaşma, kötüleşme, kokuşmanın gerçekleşmesidir. AKP iktidara geldiği 2002 yılından 2010 yılına kadar çalışmalar eh diyebileceğimiz düzeyde iken, yavaş yavaş yozlaşmalar, liyakatsiz atamalar, her konuda güven bunalımları başladı. İnsanların vicdanları karardı, acıma duyguları yok oldu, mutsuzluk ilerledi, hepimiz gülmeyi unuttuk. “Bulanık suda balık avlayanlar” çoğaldı. Hırsızlık, dolandırıcılık, cinayetler, tecavüzler, uyuşturucu kullanımı çoğaldıkça ahlak sorunu kalmadı. Hepimiz kirlendik, buna alıştırıldık, “Bir defadan bir şey olmaz” dediler peşi geldi. Kanunlara uyulmaz oldu. Yeni normlar çıkardık. Orman Kanunları uygulanmaya başladı. Herkes her olayını kendi yöntemleri  ile çözmeye başladı. Trafikte yol verdi diye sokak kavgaları oluyor. Alacak, verecek meselelerinde dükkanlar kurşunlanıp muhataplar öldürülüyor. Ailevi meselelerde ayrılan koca, bir müddet sonra eski eşini sokak ortasında ya dövüyor, ya kurşunluyor.”Ya benimsin, ya da ölürsün!” diye korkular salıyor. Korku ortamı yaratıldı. Muhalefet susturulduğu gibi halkta, gazeteci de düşündüğünü söyleyemez, yazamaz oldu. Seçmenler düşmanlaştırıldı. Karpuz gibi ikiye ayrıldı. Benden – Senden sesleri yükseldi. Atamalarda bizden olsun, nasıl olursa olsun dendi. Bir aşçı Ataşe olarak, bir imam genel sekreter olarak, bacanak, enişte, damat en yüksek makamlara atandı. Adalette, Ekonomide, Siyasette, Eğitimde, Sağlıkta, Emniyette güven sorunu yaşanıyor. Adalette güven %15’lere indi. Ekonomi çöktü, enflasyon %80’lerde, halk yoksullaştı. Gıdalarda hileler çoğaldı. At, eşek, domuz etleri yiyoruz. Helal gıda dediler hepsi bozuldu. Bal-yağ-yoğurt-baharatlara insan sağlığına zararlı maddeler katıldı. Daha az kazanıp geçinenler konuşamaz olurken,” Paranın gücünün büyüklüğü, Benim gücümün büyüklüğü” oldu. Parası olan her alanda gemisini yüzdürüyor. Karakolda, mahkemede, ihalede hep onlar haklı oldu. Paranın yerine başka bir mutluluk formülleri bulunamadı. Üniversitelerde parasızlık yüzünden 2 milyon 100 kişi okulunu bıraktı. Ortaöğretimde , 1 milyon çocuk okul dışında kaldı. Özel okullar çoğaldı. Parası olan okurken, eğitim birliği kalmadı. Kalitesiz eğitimle okumuş cahilleri hayata kattık. Özgürlükler giderken, demokrasiyi bitirdik. Muhafazakarların bahsettiği ahlak, meslek etiği kalmadı. Sosyal-Kültürel çürümenin yolu açıldı. İnsanlık kalmadı. Yapılanlarda, davranışlarda, ilişkilerde güvensizlik arttı. İticilik, ürkütücülük, kötülük, çürümüşlük her alanda her yerde. İhtiyacından fazla parası-malı olanlar güç zehirlenmesi yaşıyor. Tavan- Taban arası aralık açıldı, orta direk kayboldu. Bu gidişat hiç iyi değil…