Yıllar önce insanlara diplomasız bir yere girilmiyor, hiç olmazsa ilkokul diploman olsun, işe müracaat edebilesin denirdi. Her ilde bir üniversite açtık. Gençlerin ömürleri buralarda okumakla geçti. Ellerine yıllar sonra bir kağıt parçasından öte işe yaramayan diplomaları verildi. Üzerine lisans, doktora yaptılar, hayata atılmak için iş aramaya başladılar. DİPLOMA VAR İŞ YOK. İşe göre diploma odaklı eğitim yapacağımıza, diplomalıya göre iş yaratmaya çalıştık. Hangi genç aldığı diplomaya göre işini severek yapabiliyor? Öğretmen olmuş atanamamış inşaat işçisi olmuş iskeleden düşmüş ölmüş, orman mühendisi olmuş marketlerde kasiyer olarak çalışıyor, siyasal bilimleri bitirmiş itfaiyeci olmak için sınav kuyruğunda bekliyor, ya hiç bir işe giremeyip sokaklarda gezen milyonlarca genç ne yapıyor? “Altın Bilezik” dediğimiz mesleklerimize ne oldu? Usta-çırak geleneği bozuldu. Baba çocuğunu berbere götürüp meslek öğrenmesinden ziyade haftada kaç lira vereceksin demeye başladı. Çoğu çocuk okulunu bıraktı. AÇIK ÖĞRETİME geçti. Çocuk işçiler çoğaldı. Çocukların % 30’u okul dışı kaldı. “Bir meslek, hayatın belkemiğidir” para değil... NE YAPMALIYDIK Gelişmiş ülkelerdeki gibi çocuklarımızı yeteneklerine göre daha ilkokuldan itibaren yönlendirmeliydik, üniversitelerin önüne yığmamalıydık. Eğitim bilimdir. Eğitim öğretim uzman öğretmenler eliyle yapılır, okul ile camilerin işlevi ayrıdır. OKUL-CAMİ birbirinden ayrılmalıdır. İmamın görevi camidedir. Okullar camiye çevrilmemelidir. Çocukların hepsini üniversiteye göndermemeliydik. Ya ne yapmalıydık. MESLEKİ EĞİTİME yönlendirmemiz gerekirdi. Meslek okullarının kalitesini artırıp ALTIN BİLEZİKLERİ kollarına takıp daha okullarında stajlarını yaptıkları fabrikalara, iş yerlerine yerleştirip ilgi ve yetenekleri doğrultusunda sevdikleri mesleklere yönlendirmeliydik. Yeni EĞİTİM MODELLERİ geliştirmeliyiz. Sınav odaklı, ezberci eğitimden vazgeçip mesleki yeterlilik ve yetkinliği önce çıkarıp meslek eğitimi ile işe başlamayı öne almalıyız. Resim, müzik, tiyatro vb. bölümlere özen gösterilmeli, çocukların beceri ve yeteneklerine öncelik verilmeli. Ülkemizin ekonomisi neyi gerektiriyorsa o meslekler öne alınmalı, çocuklarımızı işsiz bırakacak üniversite bölümleri derhal kapatılmalıdır. Dünyada geçerli mesleklerle ilgili bölümler açılmalıdır. “Siyasetle ilgilenmeyen aydınları bekleyen sonuç, cahiller tarafından yönetilmeye razı olmaktır.” Sonuç ortada eğitim bitmiş, ülke ekonomik yönden çökmüş,üretim kalmamış, bunları bize layık görenler bizleri yıllarca diplomasız idare edenlerdir. Bir ülke insanın çoğu asgari ücret altında çalışır. %25 sosyal yardımlarla geçinmeye çalışırsa o ülke batar. “BİR KİŞİNİN ALDIĞI EĞİTİM ONUN SERMAYESİDİR.” “ÇÖZÜMDE GÖREV ALMAYANLAR, PROBLEMİN BİR PARÇASI OLURLAR.”