“Bir halkın türkülerini yapanlar, yasalarını yapanlardan daha güçlüdür.” OZAN: Moğolca’dan geldiği anlamı ise “Çok Konuşan Kimse” “Söz Şairi” Divanu Lügati-t Türk’ te “ Atını devamlı öne geçiren adam” “çok ileri giden, başkalarını geçen, ozitgan. Cumhuriyet Devrimi sonrası “Aşık...(Halk Şairi)  kullanılır.   Saz eşliğinde şiir söyleyen Aşık ismini alanlardır. Türklerin ortaya çıkışı halk ozanları ile başlar. Toplumun tarih, kültür, coğrafya, ekonomik ve sosyolojik yapı özelliklerini belirler. TÜRKÜ: Halkın ruh halini, neşesini,üzüntüsünü,dünya görüşünü,inancını,isyanını ve ezgili olarak söylenen anonim yazarlar tarafından üretken eserlere denir. Türkü de Türk kelimesi Türk’e özgü anlamını taşır. Bir türkü BENT ve KAVUŞTAK olarak iki bölümdür. Türkülerde sosyal yan daha kuvvetli işlenir. Ezgilerine, konularına, yapılarına göre türküler vardır. Türkülerde Uşşak, Muhayyer, Hicaz, Karcığar, Hüseyni makamlar vardır. Türküler milli değerlerimizdir. Aşk,özlem,ayrılık,gurbet,ölüm,acı,mutluluk,memleket özlemi gibi konulardan seçilmiş olup bir heyecan, bir olaydan doğar. Türküler çoğu kez bir doğa olayı, kahramanlık karşısında doğar, yayılır. Usulsüz olanlar; divan, bozlak, koşma, hoyrat Usullü olanlar; oyun havalarıdır. Türküler, insanların yansımasıdır. Biz ne isek, neyi yaşıyorsak onu anlatır. Halka mal olmuş sanat ürünleri, kültürümüz, duygularımızdır. Ozanlarımız Rasim Genç, Eraslan Akyol, Fatih Teker ve Tuba Devrim’e selamlar olsun, okurları bol olsun.  Ozanlarımız halkın içinden geldikleri için, halkın dertleri ile dertlenir, çıkar gözetmez, gönlünden geldiği gibi söyler, sazını dillendirirler. Yasa yapanlar TBMM’dedir. Milletvekilleri yetkilidir. Halen cumhurbaşkanı anayasadan aldığı yetkiye dayanarak KARARNAME çıkarabilmekte, KHK (kanun hükmünde kararnamelerde) çıkarabildiğinden meclis işlevsiz duruma da gelebilmekte, yayımlama yetkisi de Cumhurbaşkanına aittir. Bu şartlar altında kanun yapanlar bazen halkı düşünürken, bazen de kendi gelecekleri, koltuklarını koruyabilme, seçimleri kazanabilmek için kendilerince yasalar çıkarabilmekte, kendi gruplarının aldıkları kararlara göre parmak kaldırarak halkın çıkarlarını unutabilmektedirler. “Dünya menfaatleri için iyilik edenlerin iyilikleri, avcının kuşlara yem atması gibidir.” “Menfaat sandalye gibidir. Ayağının altına alırsan yükselirsin, başının üstüne alırsan ezilir.” Çıkarı olanlar halktan önce kendilerini düşünür.  “Çıkarcılar kuş gibidir. Yerde elinizden beslenirler, uçunca üstünüze pislerler. Halkı adına siyaset yapmayanları halk artık görmeli onlara sandıkta gereğini yapmalıdır. Halk ozanlarında en temiz en gerçekçi sevgi vardır. İnsanları ayıran da birleştiren de çıkarlarıdır. İnsanları harekete geçiren korku ve çıkar ile hareket edenlerden dost olmaz.  “Ne kemik uğruna köpek olduk, ne menfaat uğruna çakal. Biz hayatımız boyunca hep dik durduk” Türkü yazan, söyleyende (ozan) böyledir.