06 Aralık 2019 yılında başladığım köşe yazılarıma artık son veriyorum. Kendimce üstlendiğim kamusal sorumluluk gereği; hem ilçemizin hem de ülkemizin genel sorunları ile ilgili naçizane düşüncelerimi, gözlemlerimi sizlerle paylaşmaya çalıştım...    Şiarımız: başkasının derdiyle dertlenmektir. İnsanların, doğanın ve bütün canlıların olması gerektiği gibi yaşayabileceği bir dünya hayalimiz her daim sürecektir. Ta ki; “Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek.”  Bazen bir köy kahvesinde, bazen bir romanda, bazen dönen değirmen taşları arasında, bazen de bir dostun gülünde…   Özlem Gazetesi’nde bana bu imkânı sağlayan sahibine, editörüne, baskıcısına, dizgicisine, çaycısına kadar emek veren, sorumluluk alan herkese, ayrıca, yazılarımı okuma nezaketi gösteren tüm okurlarıma sonsuz teşekkürler…   Bundan sonraki yazım hayatıma kendi kişisel alanımda çıkaracağım roman, şiir ve öyküler ile devam etmek istiyorum. Umarım desteğinizi esirgemez, beni yalnız bırakmazsınız.    Kamuoyuna saygılarımla…