Tekneler, yatlar boylarına göre paha ve değer kazanırlar. Yani önemli olan boyu değil işlevi hikâyesi burada pek geçerli değildir. Teknenin, yatın boyutuna göre konuşman gerekir. Söylemesi ayıp benim de rekreasyon amaçlı kullandığım kırk metrelik Fransız Beneteaüf üretimi bir yatım var. Değişikliği severim. Dün gece sevgilimle beraber baş başa bir gece geçirdik. Uyandığım da Vacheronw Constantinx marka kol saatim 11.00’ı gösteriyordu. Anastasia çoktan kalkmış ortalıkta görünmüyordu. Kahretsin başım yine kazan gibi. Bu tür sabahları hiç sevmem. Kendime gelebilmek için hemen bir duş aldım, çıktım. Üzerime giydiğim gömlek, takım elbise ve parfüm dahil hepsi Alman moda markası Hugox Bossx’dur. Kravatımı ise Cuma gününe özel olsun diye Vitalianox Pancaldix yeşil tonunu tercih ettim. Yine çok mütevazi bir marka olarak Lanvinx’in kol düğmelerini taktım. Tamamen kişiye özel, el yapımı Tanino Criscixx ayakkabılarımın bağcıklarını bağladım, üff çok havalıyım yaaa. Kahvaltı yapmak için çıktığımda sevgilimi beni beklerken buldum. Günaydınlaştık, kuş sütü eksik masadan sadece taze sıkılmış portakal suyumu içip kaltım, sevgilimle vedalaştık. Artık işe dönme vakti gelmişti.

 Kıyıya yanaştığımda  makam aracım çoktan gelmiş, beni beklemekte olduğunu gördüm. Biraz ileri de İngiliz şirketi olan Royal Dutch Shell PC’den Irak’tan gelen yakıt ihtiyacımızı karşıladık. ABD üretimi Jipleri seviyorum yaaa. Özellikle koltuklar çok rahat, teknolojik donanımları size bütün fırsatları sunuyor, ben de olan biteni öğrenmek için TEKvim, AkZAM, Zabah gazetelerine şöyle bir göz gezdirdim. Tanrım her şey ne kadar da güzel, bolluk, bereket, moda, magazin, GS yine galip gelmiş, yani her şey her gün ki gibi harika! AA- radyosunda çok sevdiğim Müslüm Gürses’in   “Yakarsa bu dünyayı garipler yakar.” Parçası çalıyor.

Havuz’lu plazamızın önüne geldiğimizde zaman ilerlemiş, öyleden sonrasına dönmüştü. Hep aklımda yarın ki köşemde ne yazsam sorusu dönüp duruyordu. İşin kötüsü bu ülkede malzeme bulmak hiçte kolay olmuyor artık. Yirmi yıldır bu mesleği icra ederim hiç bu kadar zorlandığım bir dönem hatırlamıyorum. Yoksulluk, Yolsuzluk, Yasaklar olsa ona göre mevzu bulur yazarsın. İşsizlik, hayat pahalığı desen parmakla yok denecek kadar az. Neyse asistanım bir şeyler bulur, halleder. Çalışma ofisimi çok seviyorum, tamamen İtalyan Visionnairexx zevki ile döşenmiş, Fransız model penceresinden dışarıdaki fıskiyeden fışkıran suları gördükçe içimde tarifsiz sevinçler olur, kelebekler uçuşur. Tanrım hayat ne kadar güzel. Sana şükürler olsun ki böyle bir ülkede, böyle bir iklimde yaşıyorum. Yoksa ben kimm? Buralar da olmak kim? Avrupa’da yaşayan vatandaşlardan ne farkımız var ki? İstersem akşam yemeğini üç saat kırkbeş dakika sonra Paris’in Kong Bar Restoran’ında yiyebiliyorsam bununla da yetinmesini bilmek gerekmez mi? Allah’tan çok kanaatkar birisiyim. Azla yetinmeyi bilirim. Henessyxx marka konyaktan bir yudum aldım, Davidoffx markalı harika puromu yaktım, Çin malı Lenovaxx marka bilgisayarımın başına geçtiğimde aklıma orjinal bir başlık geldi. “Kişi Başına Düşen Milli Gelir 19.999 Dolar Olacak!” Bundan sonrasını yazmak çok kolaydı, yazımı tamamladım, genel yayın yönetmenime gönderdim. Görevini layıkıyla yapmanın huzuru ile arkama yaslandım. Ve gayri ihtiyarı dudaklarımdan şu sözcükler döküldü. “Durmak yokkk, yola devam.” Allah’tan hem yerli, hem de milliyim. Beni hepinizin çok iyi tanıdığını biliyorum ama gene de adımı, soyadımı yazmak istedim. Bendeniz Zabah gazetesi KÖŞE yazarı Süleyman Süslüman. Hörmetlerimle.

Bu ve bunun gibiler asla gerçekleri yazmazlar. Yazamazlar! Hayal satarak bu saadet zincirinin devam etmesini isterler. Sahip oldukları olanakları kaybetmemek için  ölümüne kalemşörlük yaparlar. Tek dertleri kendi ikballerinin devamıdır. Bizler, kendi yaşadığımız gerçeklere bakarak çok daha sağlıklı bir duruş sergileyebiliriz. Yoksa bazıları bu sefayı ömür boyu sürmeye devam ederler.